-
1 επιστομιζω
1) досл. взнуздывать, перен. надевать на рот(φορβαίᾳ καὴ αὐλοῖς ἑαυτόν Plut.)
2) обуздывать, заставлять замолчать(τινά Arph., Aeschin., Dem., Luc.; τινὰ σοφίσματί τινι Plut.; τινί и ὑπό τινος ἐπιστομισθείς Plat., Plut.)
3) заставлять упасть ничком(τὸν τρέχοντα Luc.)